Het 'wederopstandingsmenu' - excusez-le-mot - kwam in de handen te liggen van B. en na de bekendmaking was ik zeer benieuwd.
Het voorgerecht, aangekondigd als herstsalade, miste misschien iets echt herfstigs... Ik denk dan aan paddenstoelen en oranje beukenbladeren. Dat zegt overigens niets over de 'kwaliteit' van het gerecht. Een scherp rucolabedje met gegrilde venkel (tres bien!), een subtiele dressing en (zelfgepelde?) pistachenoten. Uitmuntende smaak!
Gerookte varken (Kasseler Rib, jaja) voerde de boventoon in the main dish. Bijgestaan door een overigens zeer netjes gepresenteerd - chapeau voor de nieuwe kookaccessoires!!! - torentje van aardappelpuree en mangochutney (devine!). Actuele creativiteit verleidde B. tot het omhullen van de puree met gegrilde witlof. Dat laatste was me wat 'overdreven' - nu houd ik sowieso niet zo van witlof -, maar de rest van gerecht was goed in balans en om terug te komen op de chutney: goddelijk! B., niet zeuren over het (subjectieve) ' feit' dat deze wat te zoet zou zijn.
Het werd geen appel-, maar een perentaartje. Net gaar en heerlijk in combinatie met de vulling, die welhaast een pasta leek van hazelnoten en ' iets groens'. Volgende keer een appeltaartje doen? Dat muskaatwijntje was een goede aanvulling trouwens. *hik*
We zijn weer begonnen! En een goed begin is het halve werk. Blijft er in dit geval nog een kwart over.
M.
