dinsdag 27 december 2011

Review - menu 021

Mooie review. De eerste in ieder geval, zonder de aankondiging van een menu. Dat maakt de review er echter niet minder prettig om. Nota bene: we hebben het hier over het diner op Kerstavond. Kortom: hét Kerstdiner 2011.

Er moet bijgezegd worden dat - waar het oorspronkelijk idee was om samen te koken - alle eer te beurt valt aan B., die eerst al stad en land had afgelopen op zoek naar de heerlijkste ingrediënten en daarna mij, M., ook nog later dan gepland (champagne op het werk * burp *), een heerlijk diner voorschotelde. Drie gangen.

De aftrap was een soepje van courgette en prei. Met een beetje room en een paar verfrissende blaadjes munt - als garnering, maar ik eet dat zonder gene op. Erg goed op smaak en zijdezacht van structuur.

Wat is nu nog een écht Kerstdiner zonder brussel sprouts - kan iemand ons vertellen wat de achtergrond van deze term is? - en worteltjes...? Beide: present! Samen met zelfgemaakte gebakken aardappels en een (voor mij bloedrode en voor B. iets minder rode) ossenhaas. Helemaal goed! Mooie hoeveelheden ook.

En dan het heerlijke toetje als nagrecht. Een limoentaartje. Geweldig lekker, maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het hier wel gaat om een 'taartje uit de confectie'... Gewoon gekocht bij onze (huis)bakker Niemeijer op de Haarlemmerdijk. Niet te versmaden, doch.

Hoop dat jullie allemaal een geweldige Kerst hebben gehad!

Komende zaterdag kookt EB de laatste keer in het huidige jaar. Menu volgt later in de week!

M.

maandag 26 december 2011

Review - menu 020

Het liep allemaal wat anders. De plannen waren nogal in de war geschopt door drukte voor de Kerst bij zowel B. (studie = tentamenstress) als ondergetekende (druk, druk, druk bij de werkgever). De geplande zondag ging dus niet lukken, maar des te leuker - achterafgepraat, maar keiharde waarheid), want hierdoor konden we onze kookkunsten botvieren op een viertal vrienden die wij afgelopen donderdag welkom heetten voor een 'Pre Christmas Dinner'.
Met zes man aan tafel was de paprikasoep een relatief gemakkelijk - hey, daarom niet minder lekker! - voorgerecht. De paprika's waren tevoren geroosterd en de soep werd bijgestaan door crostini (goed brood van onder de gril) met een heerlijke pak 'prosciuto di Parma' van onze vrienden van Caulils in de Haarlemmerstraat.

Het hoofdgerecht was een klassiek eenpansgerecht, zoals u in de menuaankondiging kunt contateren. De risotto - wederom van Caulils - was goed op smaak door een uitje en goede kippenbouillon en verschillende (vakkundig gehakte) worstjes van Marqt zorgden voor een zachte en verrassende smaakcombinatie.

De stoofpeertjes van B. hadden misschien iets meer pit kunnen hebben, maar vormde een mooi einde van het diner, dat overigens nog lang niet aan zijn einde was. Het vormde bovendien een passend begin van een vijfdaagse met heel veel eten en heel veel wijn.

Voor nu: geniet nog even van 'Boxing Day' en voor de aanwezigen van donderdag: tot volgend jaar!

M.

vrijdag 16 december 2011

Bekendmaking menu 020

Tegen de wens van B. in, laat ik - zoals ik dat als professional acht te doen - het cliché links liggen om menu 020 een Amsterdams 'sausje' te geven. Madammeke houdt kennelijk geen rekening met onze lezers in 010, 030 en 070. Soit.

Ik kies deze week dan ook voor een Italiaans getint menu. Met alvast kleine verwijzingen naar Kerstmis*, dat alwaar voor de deur staat.

Voor:

Een geroosterd paprikasoepje met crostini en ham

Hoofd:

Een risotto van carnarolirijst met doperwtjes en 'wilde worstjes'...

Na:

Stoofpeertjes op Mediterrane wijze

Het dis wordt zondagavond opgediend. Na Studio Sport.

M.

*: om alvast even uit de school te klappen: B. en bovengetekende koken op Kerstavond eens een keertje samen voor Eat Biological. Als dat maar goed gaat!

woensdag 14 december 2011

Recept menu 019

Het was alweer het 19e diner voor Eatbiological en hoewel niet alles even geslaagd is deze keer, ben ik wel tevreden. Hier en daar nog wat punten voor verbetering. Het is een kwestie van 'oefening baart kunst' zullen we maar zeggen. Nieuwsgierig naar hoe het ons verlopen is? Of gewoon een keertje zelf proberen? Hier komt het menu van vorige week.

Voorgerecht

Boodschappen voor 3 personen:
  • 2 appels (rode, zoals elstar of breaburn)
  • 1 witlof
  • 100gr Depuis linzen (Linzen uit Le Puy)
  • 1 citroen
  • peper en zout
  • 40 ml rode wijnazijn
  • 100 ml (goede) olijfolie
  • 1 teen knoflook
  • 2 stengels bleekselderij
  • ijswater (ijsklontjes)
  • koriander (als het te krijgen is in deze tijd van het jaar kan je dit er nog doorheen doen)
TIP: Maal je peper en zout altijd zelf fijn in een vijzel en stop het in een heel klein wekpotje. Staat leuk, is handig en lekker!

Kook de linzen ongeveer 20 minuten zonder zout in ruim water. Giet ze af en koel ze af met koud water. Ga daarna verder met de rest van de ingrediënten, zoals de bleekselderij, de witlof en de appels. Deze moeten eerst gesneden worden. Ik gebruik daarvoor een mandoline, hiermee kan je hele dunne schijfjes snijden van de bleekselderij en dunne lucifers maken van de appels. Snijdt dus de bleekselderij in hele dunne schijfjes en haal van de witlof de blaadjes af en snijdt deze in tweeën, vieren of zelfs nog kleiner. Net wat je leuk vindt. Zet een bakje met water en ijsklontjes klaar om de bleekselderij en de witlof in te doen, daardoor worden ze lekker knapperig. Knijp, wanneer de witlof en bleekselderij in de kom met ijswater liggen, er één hele citroen over uit.
De dressing maak je met de rode wijnazijn, de knoflook en de olijfolie. Doe de rode wijnazijn en de knoflook in kom, pureer de knoflook door de azijn. Giet er dan langzaam de olie bij. Hussel als laatste alle ingrediënten door elkaar.





Hoofdgerecht

We gaan door met het hoofdgerecht. De hete bliksem!

Wat heb je nodig:
  • 1 kilo iets kruimige aardappelen
  • 3 appels (stevige)
  • boter
  • peper en zout
  • 300gr. varkenspoulet of spekjes
  • 1/2 el mosterd (dijon)
  • 1 el appelstroop
Schil de aardappelen en snijdt ze in stukken. Leg ze in een pan met ruim water. Als het water kookt, leg je na 5 minuten eerst het vlees en daarna de appels bovenop de aardappelen. De appels schil je niet, maar verwijder alleen het klokhuis. Na ongeveer een kwartier is alles klaar. Haal het vlees eruit en roer de aardappelen met de appels door elkaar, samen met de mosterd en appelstroop.














Nagerecht

Dan het nagerecht. De witte chocolademousse met een saus van cranberry.
De boodschappen:
  • 200gr witte chocolade (koop wel goede, want dat scheelt een hoop!)
  • 200 ml slagroom
  • 1 eiwit
  • 200gr cranberries
  • 140gr kristal suiker
  • 85ml water

Smelt de chocolade 'au bain marie'. Roer zo nu en dan door de kom om te kijken of de chocolade goed gesmolten is. Klop vervolgens het eiwit en de slagroom in een keukenmachine. Het moet niet te stijf worden, want je moet wel zachte piekjes houden. Beetje 'fluffy' zoals ik het zelf noem. Als de chocolade helemaal gesmolten is zet je de kom op een wat koudere ondergrond en laat je het heel even afkoelen. Vervolgens doe je één klodder room bij de chocolade en schep dit luchtig door elkaar heen. Je kan nu de rest van de chocolade bij de slagroom voegen en nogmaals luchtig omscheppen. Giet je mousse in het glas waarin je het wilt serveren en zet het in de koelkast totdat je het dessert gaat serveren. Cranberrysaus doe je er later pas op.


Dan nu de cranberrysaus.

Doe alles in de pan (suiker, cranberries en water). Laat dit een kwartiertje zachtjes koken en vergeet niet af en toe te roeren in de pan. Na 15 minuten is je saus klaar. Je kan het daarna gewoon inmaken en bewaren.


Als alles af is, is dit het resultaat. Smullen maar!


Witte chocolademousse à la kerst.



B.






vrijdag 9 december 2011

Bekendmaking menu 019

Het is alweer de derde week en het wordt nu toch wel echt koud buiten. De kerstboom kan opgetuigd worden en de sneeuwvlokken mogen vallen. Hier komt mijn menu.


Voorgerecht:

Salade met linzen en appeltjes


Hoofdgerecht:

Hete Bliksem


Nagerecht:

Kerstige witte chocolademousse

woensdag 7 december 2011

Review menu 018

'T heerlijk avondje begon goed. Ik kwam thuis en M. had de tafel al helemaal gedekt en de wijn stond koud. We konden, in tegenstelling tot vorige week, op tijd aan tafel en alle gangen volgde elkaar in een aangenaam tempo op.

De aftrap van het menu was het wortel soepje. De smaken waren goed, misschien iets te romig zoals M. zelf al zei, maar verder erg lekker. Ik ben zelf altijd van de soep zeven, dus als het mijn menu was geweest had ik alles even door een zeefje gedaan. Smaken verschillen nu eenmaal, dus als je van dikke volle soep houdt lekker houden zo! Tip, ook voor M, serveer er de volgende keer ook een krokantje bij. Een zelfgemaakte soepstengel, gebakken spek (stengel) of iets anders creatiefs had het geheel een leuke extra gegeven.

Het hoofdgerecht was, met een kanttekening hier en daar, echt top! Hoewel ik niet het juiste vlees had meegenomen van de markt, het was geen 'tender loin' maar gewoon een entrecote, vond ik het erg lekker. Medium, mooi roze en mals, wat wil je nog meer... Dan nu de saus bij het vlees. Ja, wat zal ik zeggen. Beetje jammer wel. M. had mosterd gebruikt om de heerlijke jus aan te maken. Gewoon niet meer doen zullen we maar zeggen. Het was te overheersend en daardoor proefde je het vlees niet meer, zonde!

On the side was daar net als vorige week een mooi torentje, maar nu van spinazie, gewelde rozijntjes en pijnboomitten. Oprecht de lekkerste spinazie combi ooit gegeten. Mijn complimenten aan de chef! De gebakken aardappeltjes met tijm waren lekker, maar overdaad schaadt en dus had de portie misschien iets kleiner gekund.

Het nagerecht was een echte traktatie, hoewel ik het broodonderdeel nogsteeds niet zo goed begrijp. :-) De gekarameliseerde peren met een vleugje kaneel waren echt niet normaal lekker en de combinatie met frambozen was heel goed. Misschien miste ik nog wel iets van een fruitsausje, maar dat is echt muggenziften.

Al met al een goed menu M. Ik zou zeggen een 7,5 :-D

Deze week ben ik aan de beurt. Ik ben nog aan het brainstormen!

B.

vrijdag 2 december 2011

Recept Menu 017

Het was naar mijn mening een groot succes mede dankzij Home Made van Yvette van Boven!
In haar boek het ik de mega lekkere salade gevonden die het voorgerecht was van ons diner. Het Hoofdgerecht is geheel zelf verzonnen en het toetje, de peren hazelnoottaart in Home Made zag er zo lekker uit, dat ik besloten heb dit te maken in plaats van een appeltaart :-) Hierbij het recept hoe ik (met mijn eigen kleine aanpassingen) alles heb gemaakt.



Voorgerecht: Gegrilde venkelsalade met pistachenoten, rucola en dille.



Benodigdheden voor twee personen:
- 1 venkelknol
- peper
- goede olijfolie
- klein handje rucola
- zout
- 1 citroen
- pistachenoten

- dille

Snijdt de venkel in plakken, haal wel eerst de taaie buiten en onderkant er eerst af. Vervolgens vet je de grillpan of plaat in met olijfolie. Laat de plaat goed heet worden, anders werkt het niet. Grill de venkel op een grill plaat zodat er mooie bruine strepen ontstaan.


Als je de venkel hebt gegrild. Doe je de citroen in een kom. Sprenkel een klein beetje olie op de gegrilde venkel zodat het kan intrekken. Voor de olie neem je 100ml goede olijfolie en het sap van één citroen. Bak de pistachenootje even in een koekenpan, pas op niet laten verbranden! Hak nu een klein beetje van de dille, doe dit vrij grof. Vlak voordat je alle opdient, doe je de rucola en dille bij de venkel. Doe er nog een scheutje olie met citroensap er bij, husselen en klaar! Drapeer je salade op het bord en sprenkel er een paar pistachenootjes overheen. Peper en zout naar eigen ingeving toevoegen...

































De Chutney:

De chutney maken is misschien handiger vooraf of misschien zelfs een paar dagen eerder. Het vergt veel tijd, maar het is de tijd drie dubbel en dwars waard! :-)



Hier is wat je nodig hebt.

- 2 kilo onrijpe mango's (minder mag natuurlijk ook. Het is nu ongeveer voor anderhalve liter chutney...misschien wat veel maar dan heb je wat voor de geef...zullen we maar zeggen)

- 2 grote uiten

- 2 theelepels kerrie

- verse gember ter grootte van anderhalve suikerklont.

- 2 spaanse pepers, waarvan één zonder zaden

- 1 theelepel cayenne peper
- 300 gram bruine rietsuiker

- snuf zout

- 300 gram rozijnen

- 1 of indien nodig 2 eetlepels bloem (mocht de chutney niet binden)



Schil de mango's en snijdt ze in blokjes. Snijdt de uien, de gember en de spaanse pepers fijn. Doe het allemaal in een grote pan met dikke bodem. Gooi de rest er ook bij (kerrie, cayenne peper, zout, suiker en rozijnen). Doe een klein beetje water erbij en zet de pan op het vuur. Als het kookt, zet je het vuur laag en laat je het ongeveer een uurtje pruttelen. Ik gebruik hier ook een warmhoudplaat voor. Niet vergeten af en toe te roeren! Mocht het niet een mooie 'papje' worden, doe er dan 1 of 2 eetlepels bloem bij om het beter te laten binden. Let op! De bloem moet je wel zeven, anders krijg je klonten.









Nu moet je de chutney nog inmaken, zodat het een tijd lang te bewaren is. Hiervoor moet je de wekpotten eerst moet je de potten uitkoken. Laat ze ongeveer een uurtje goed koken. Bij mij konden de potten niet volledig onder gedompeld worden, maar dit is eigenlijk wel de bedoeling...






Vervolgens doe vul je de uitgekookte potten met de nog warme chutney. Let op dat je ze niet te vol doet, meestal staat er wel een soort limiet op de pot aangegeven. Houdt die dan aan, zo niet...beetje gokken. Hoort erbij! Als je de chutney er in hebt gedaan zet je ze omgekeerd in de pan met kokend water. Hierbij is het heel belangrijk dat ze volledig zijn ondergedompeld. Bij dit proces wordt de pot vacuüm gezogen, hierdoor is je chutney langer houdbaar.

Laat na een uur je potten in de pan ondergedompeld en al afkoelen. Haal ze er daarna uit en je ingemaakte chutney is klaar voor de kast, vrienden of familie.
















We gaan verder met de rest van het hoofdgerecht.


De ingrediënten:

- kruimige (doré) aardappelen

- 1 lof (voor 2 pers. voldoende)

- casselerrib (het is maar net hoeveel je eet. Ik vind 300 gram voor twee personen vaak al voldoende)

- zout

- melk

- peper

- boter

- witte wijn (flinke scheut)





Zet de aardappelen op het vuur. Als ze gaar zijn, haal je ze door een aardappel knijper of stamp je ze flink fijn. Doe er een klein klontje boter bij. Ik doe de puree ook altijd even in de keukenmachine om het nog even goed door elkaar te kloppen. Doe er dan ook een flinke scheut melk bij. Peper en zout toevoegen naar eigen smaak.

Ondertussen grill je de witlof. Doe dit op een flink hete plaat, gebruik de olie van het voorgerecht (met citroensap er door).


Bestrooi de casselerrib met met een beetje peper (geen zout, het is namelijk al zout van zichzelf). Bak het vlees in ruim boter (met een beetje olie), ongeveer 10 minuutjes (5 elke kant). Laat de boter wel goed heet worden, schroei het dicht en zet daarna het vuur lager. Blus af met een flinke scheut witte wijn. Doe het vlees daarna in zilverfolie en laat het rusten. De jus laat je vervolgens gewoon zachtjes inkoken. Maak het bord op en serveer het vlees in plakjes...of net waar je zelf zin in hebt natuurlijk! Tip: serveer niet teveel chutney bij het eten, want het is vrij zoet.










Hierbij het resultaat van mijn hoofdgerecht! Een torentje van aardappelpuree, mangochutney en een randje van gegrilde witlof. Geserveerd met een stuk casselerrib.





En dan nu aan de slag met het nagerecht!

Hier alles wat je nodig hebt voor het deeg:
- 200 gram bloem (neem iets extra 's voor het uitrollen)
- 100 gram suiker
- 100 gram boter (snij het in kleine blokjes, dan komt het sneller op kamertemperatuur)
- 1 ei
- snufje zout






Kneed van het deeg een mooi geheel, rol het in folie en laat het ongeveer een half uur in de ijskast staan. Na een half uur, kan je het mooi plat rollen. Leg het over je ingevette bakvorm heen en druk het voorzichtig aan. Snijdt de overhangende randjes af met een mes.





Wat je nodig hebt voor de peren:
- 2 of 3 Doyénne de Comice peren (ligt er aan of je een grote of kleine taart gaat maken)
- Anderhalve liter witte wijn
- 100 gram suiker
- 1 kaneelstokje
- sap van een hele citroen

Schil de peren en pocheer (heel zachtjes koken) ze zachtjes ongeveer een half uurtje in de witte wijn met kaneel, suiker en citroensap. Laat wel het steeltje er aan zitten, want dat staat zo leuk straks als je taart af is!







Als de peren klaar zijn, snijd je ze in mooie waaiers.



Daarna is de vulling aan de beurt. Wat heb je daar voor nodig:
- 100 gram hazelnoten
- 50 gram suiker
- 1 zakje vanille suiker
- 50 gram bloem
- 50 gram boter (kleine blokjes op kamertemperatuur)
- 2 eieren

Doe de hazelnoten en suiker in de keukenmachine en zorg dat het poederig wordt. Daarna doe je de overige ingrediënten erbij.
Dan moet je zoiets krijgen als dit:



Vul de met deeg belegde taartvorm en waaier de peren er mooi in, zoals hier. Ik heb voor de sier met een vork de bovenranden ook nog versiert, maar goed...het is maar net waar je zelf in in hebt natuurlijk :-)



Zet het nu in de oven voor ongeveer 25 à 30 minuten voor een klein taartje en 35 minuten à 40 minuten voor een groter taartje op 190 graden. En dan ziet het er op het bord uit ongeveer zoals de foto hier onder. Ik heb er dan nog een beetje slagroom bij gedaan, maar dat is natuurlijk een geheel eigen keuze. Tip: serveer er een lekker muskaat wijntje bij, dit gaat erg goed samen!







Bon Apetito!




Bekendmaking menu 018

Hersftmenu na herfstmenu. Dat gebeurt nu eenmaal in de herfst - ook al is het met december inmiddels stiekem eigenlijk al winter! Voilá:

Voor:

Een verrassend fris en pittig herfstsoepje.

Hoofd:

Beef Tenderloin met een saus van sjalotten en mosterd. Bijgestaan door perfecte 'patatten' en spinazie.

Na:

Een bruschetta met warme peer en frambozen * oh my!

Aanstaande zondag wordt er gegeten!

M.

dinsdag 29 november 2011

Review - menu 017

Maanden verder, maar we zijn weer terug :) In de tussentijd - kennelijk - druk bezig geweest met privé- en zakenleven. Maar alles wat goed is, komt terug. Zegt men.

Het 'wederopstandingsmenu' - excusez-le-mot - kwam in de handen te liggen van B. en na de bekendmaking was ik zeer benieuwd.

Het voorgerecht, aangekondigd als herstsalade, miste misschien iets echt herfstigs... Ik denk dan aan paddenstoelen en oranje beukenbladeren. Dat zegt overigens niets over de 'kwaliteit' van het gerecht. Een scherp rucolabedje met gegrilde venkel (tres bien!), een subtiele dressing en (zelfgepelde?) pistachenoten. Uitmuntende smaak!

Gerookte varken (Kasseler Rib, jaja) voerde de boventoon in the main dish. Bijgestaan door een overigens zeer netjes gepresenteerd - chapeau voor de nieuwe kookaccessoires!!! - torentje van aardappelpuree en mangochutney (devine!). Actuele creativiteit verleidde B. tot het omhullen van de puree met gegrilde witlof. Dat laatste was me wat 'overdreven' - nu houd ik sowieso niet zo van witlof -, maar de rest van gerecht was goed in balans en om terug te komen op de chutney: goddelijk! B., niet zeuren over het (subjectieve) ' feit' dat deze wat te zoet zou zijn.

Het werd geen appel-, maar een perentaartje. Net gaar en heerlijk in combinatie met de vulling, die welhaast een pasta leek van hazelnoten en ' iets groens'. Volgende keer een appeltaartje doen? Dat muskaatwijntje was een goede aanvulling trouwens. *hik*

We zijn weer begonnen! En een goed begin is het halve werk. Blijft er in dit geval nog een kwart over.

M.

donderdag 24 november 2011

Bekendamaking menu 017

Het is weer een hele tijd geleden, maar de twee leden van eatbiological zijn er weer helemaal klaar voor om te gaan bloggen over lekker eten!!! :-)

Het menu van deze week heeft heel even op zich laten wachten, maar hier komt ie dan...

voorgerecht

Een frisse herfstsalade

Hoofdgerecht

Casselerib met homemade spicy mango chutney on the side

Nagerecht

Appelnotentaartje van de chef, met of zonder slagroom!

B.

woensdag 16 februari 2011

Ohoh...

Afgelopen weekend waren we, na B.'s verjaardagfeest, niet eens in staat naar de markt te gaan, dus de zaterdag hebben we niet gered.

Dat betekent dus dat er vanavond uitgebreid gekookt gaat worden! Excuses voor de vertraging ;)

M.

donderdag 10 februari 2011

Bekendmaking menu 016


We wachten nog steeds op de uitvoering van menu 015 - B. is nu bezig in de keuken - maar ik kondig alvast even het menu voor aanstaande zaterdag aan... Geïnspireerd op de Super Bowl van afgelopen zondag, wordt het deze keer een Noord-Amerikaans geörienteerd gerecht.

Voor: een megasalade met grove Amerikaanse groenten

Hoofd: gegrilde ribeye met rosevalaardappeltjes en een groenteverrassing

Na: Chunky Chocolat Ice Cream

Spannend. Eerst vanavond de Russen overwinnen!

zaterdag 5 februari 2011

Bekendmaking menu 015

Hierbij Het menu voor dit weekend. Het is een bijzondere combi deze keer! Hier gaan we.

Voor

Een vegetarisch ragout in een schaaltje van bladerdeeg.

Hoofd

Pelmeni, vergezeld door een 'Russian salad'

Na

Macarons

woensdag 2 februari 2011

Recept . Pestoravioli

Dit makkelijke gerecht dat bovenal bestaat uit het vele voorbereiden is vooral erg lekker!

Benodigdheden:

* drie handen basilicumblaadjes;
* flinke hand geroosterde pijnboompitten;
* halve knoflook;
* twee flinke handen geschaafde Parmezaanse kaas;
* olijfolie;
* 300 gram fijne tarwebloem;
* 3 eieren;
* peper en zout.
We beginnen met de pesto. Simpel, een half knoflookje samen samen met twee, drie flinke handen basilicum en peper en zout in een vijzel fijnstampen, tot dat een zompige massa ontstaat. De pijnboompitjes (even kort geroosterd) gaan erbij en stamp je mee. Dan wordt het tijd voor een flinke hand Parmezaanse kaas en een beetje olie. Alles mengen totdat de typische (stevig, maar toch ook vochtig) pestoconsistentie ontstaat.

Ook het pastadeeg is heel simpel. Ik heb in dit geval gewoon gewerkt met een fijne bloem; de voordelen van '00'-bloem zie ik nooit zo, maar het kan uiteraard ook geen kwaad. Meet 300 gram bloem af en vorm in het midden van de hoop een klein kuiltje. Tik drie eitjes kapot en zorg dat die in het kuiltje terecht komen. Klein beetje zout erbij en dan vanuit het midden 'roeren' , waarbij je telkens iets meer van de bloemrand gebruikt. Er ontstaat dan geheel vanzelf een pastadeeg. Kneed dat een minuut of tien en laat het vervolgens een half uurtje rusten.
Bij gebrek aan pastamachine moest ik met een deegroller aan de slag. Dat is gewoon even harder (en langer) werken, maar het resultaat is minstens even goed. Bestrooi een werkblad met bloem en rol het deeg steeds dunner uit, totdat je tevreden bent over de dikte.
Snijd de deegplakken in kleinere stukken (naar wens) en leg daarop een lepel pesto. Bedek de bollen vervolgens weer met een even groot stukje deeg en druk het stevig aan. Voor de 'look' kan je je je nog even creatief uitleven met een vork. Daarmee druk je tevens de pasta stevig aan!

Vier minuutjes koken en klaar is Kees!

M.

zondag 30 januari 2011

Menu 014 . het resultaat

Ik mag wel zeggen dat ik tevreden was gisterenavond. Het was allemaal niet al te moeilijk, maar het vergde uiteindelijk vooral veel voorwerk. Snijden, snijden en nog eens snijden!

We beginnen hierboven op links met in honing gestoofde sjalotten, bijgestaan door zuur gebakken courgetteschijfjes in het midden en een simpele, maar lekkere geroosterde paprika met wat pijnboompitten op links.

De linzensoep vond ik erg lekker. Hij was pittig - er zat een hele peper in -, maar de pit kwam pas achter in de mond naar voren. Verder is dit soepje gevuld met wat ui, bleekselderij, wortelen en natuurlijk linzen.

Het hoofdgerecht was dus de zelfgemaakte ravioli gevuld met zelfgemaakte pesto. Beide simpele handelingen, maar er gaat altijd meer werk in zitten dan je denkt. De pesto maakte ik overigens in een vijzel; ik had daarbij de basilicumbladeren wat fijner mogen maken. De smaak was goed, net als de structuur van de pasta, die ik ook met de hand - dus niet met de pastamachine - had afgemaakt. De salade was wel oké, met veldsla, bosuitjes en sperziebonen.

Als afsluiter een klein espressootje en een glas whisky. Heerlijk gegeten...

M.


Eat Biological Bio